نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 421
و چون آيات ما بر آنان خوانده شود در حالى كه روشن است كسانى كه ديدار ما را اميد نمىبرند مىگويند: قرآنى غير از اين بيار يا آن را بدل كن. بگو: مرا نرسد كه آن را از پيش خودم بدل كنم، جز آنچه را كه به من وحى مىشود پيروى نمىكنم، زيرا كه من اگر پروردگارم را نافرمانى كنم از عذاب دورانى بزرگ مىترسم. (15) بگو: اگر خدا مىخواست آن را بر شما تلاوت نمىكردم و شما را به آن آگاه نمىكردم، و بيقين عمرى پيش از آن در ميان شما درنگ كردم، آيا نمى انديشيد؟ (16) پس كيست ستمكارتر از كسى كه بدروغ به خدا افترا بندد يا آيات او را تكذيب كند؟ زيرا تبهكاران رستگار نمىشوند. (17) و بجاى خدا چيزهايى را مىپرستند كه به آنان زيان نمىرساند و به آنان سود نمىدهد. و مىگويند: اينان نزد خدا شفيع ما هستند. بگو: آيا خدا را از چيزى خبر مىدهيد در آسمانها و زمين كه نمىداند؟ او منزه است و برتر است از آنچه انبازش مىسازند. (18) و آدميان جز امتى واحد نبودند، آنگاه اختلاف كردند، و اگر نبود كلمهاى از پروردگارت كه از پيش برفته است قطعا ميانشان درباره آنچه بر سرش اختلاف مىكنند حكم كرده مىشد. (19) و مىگويند: چرا آيتى از پروردگارش بر او نازل نشد؟ پس بگو: جز اين نيست كه آينده پنهان از آن خداست، بنابر اين منتظر باشيد زيرا كه من با شما از منتظرانم. (20)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 421