نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 425
براى كسانى كه نيكى كنند نيكويى (يا بهشت) است و زيادتى، و چهره هايشان را غبارى يا خوارىيى نمىپوشاند، آن گروه اهل بهشتند، آنان در آن ماندگارند. (26) و كسانى كه بديها را بدست آورند، جزاى بدى بمانند آن است، و آنان را خوارى بپوشاند، در برابر خدا پناه دهندهاى ندارند، گويى چهره هايشان به پارهاى از شب تاريك پوشيده است. آن گروه اهل آتشند، آنان در آن ماندگارند. (27) و دورانى كه همه آنان را برانگيزيم و گرد آوريم، پس از آن به كسانى كه شرك آوردند گوييم: ايست شما و شريكانتان آنگاه ميان آنان جدايى افكنيم. و انباز گرفتگانشان گويند: شما ما را نمىپرستيديد. (28) پس خدا به گواه بودن ميان ما و شما بسنده است كه ما از پرستش شما غافل بوديم. (29) آنجا هر كس آنچه را از پيش فرستاده بيازمايد، و بسوى خدا- مولاى حقيقى شان- باز گردانيده مىشوند و آنچه افترا مىبستند از آنان گم شود. (30) بگو: كيست كه شما را از آسمان و زمين روزى مىدهد؟ يا كيست كه بر گوش و ديدگان سيطره دارد؟ و كيست كه زنده را از مرده بيرون مىآورد و مرده را از زنده بر مىآورد؟ و كيست كه كار (آفرينش) را تدبير مى كند؟ پس خواهند گفت: خداست. بگو: پس چرا پروا نمىگيريد؟ (31) پس آن خدا پروردگار راستين شماست، پس بعد از حقيقت جز گمراهى چيست؟ بنابر اين به كجا رويگردانيده مىشويد؟ (32) اينچنين كلمه پروردگارت بر كسانى كه زشتكارى كردند به تحقق پيوست كه آنان ايمان نمىآورند. (33)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 425