نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 507
كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند خوشا بحالشان و خوش سرانجامى دارند. (29) همينگونه ترا در ميان امتى فرستاديم كه پيش از آن امتها برفتهاند تا آنچه را سوى تو وحى كرديم بر ايشان تلاوت كنى در حالى كه آنان به خداى رحمان كفر مىورزند. بگو: او پروردگار من است، معبودى جز او نيست، بر او توكل كردهام و سوى اوست توبه بردن. (30) و اگر قرآنى بود كه كوهها بدان روان كرده مىشد يا زمين بدان پيموده مى گشت يا بدان با مردگان سخن گفته مىشد همين قرآن بود، در واقع فرمان همه خدا راست، آيا با وجود اين كسانى كه ايمان آوردند ندانستند كه اگر خدا بخواهد قطعا همه آدميان را هدايت كند در حالى كه كسانى كه كافر شدند پيوسته بسبب آنچه كردهاند مصيبت كوبندهاى به آنان مى رسد يا نزديك محله آنان فرود مىآيد تا آنكه وعده خدا فرا رسد زيرا خدا وعده را خلاف نكند. (31) و چنين اتفاق افتاد كه پيامبرانى پيش از تو را مسخره كردند، پس به كسانى كه كفر ورزيدند مهلت دادم آنگاه آنان را به كيفر گرفتم، پس چگونه بود كيفر دادن من؟ (32) آيا با وجود كسى كه او بر هر شخصى بدانچه كرده است مراقب باشد براى خدا شريكانى قرار دادند؟ بگو: آنان را نام بريد، يا به او (خدا) آنچه را كه در زمين نمىداند خبر مىدهيد يا گفتهاى سطحى (و بى واقعيت) را؟ در واقع براى كسانى كه كافر شدند مكرشان آراسته جلوه داده شده است و راه حق بر بستهاند، و هر كس را خدا گمراه كند هيچ هدايت كنندهاى ندارد. (33) براى آنان در زندگى دنيا عذابى است و البته عذاب آخرت سخت تر است و در برابر خدا هيچ محافظى ندارند. (34)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 507