نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 515
پيامبرانشان به آنان گفتند: ما جز بشرى مانند شما نيستيم ولى خدا به هر كه از بندگانش كه بخواهد نعمتى گران دهد، و ما را نسزد كه براى شما جز به اجازه خدا حجتى بياوريم، و بر خدا بايد كه مؤمنان توكل كنند. (11) و ما را نشايد كه بر خدا توكل نكنيم در حالى كه او ما را به راههايمان هدايت كرد، و البته ما بر آزارى كه به ما رسانيديد شكيبايى خواهيم كرد و بر خدا بايد كه توكل كنندگان توكل كنند. (12) و كسانى كه كافر شدند به پيامبرانشان گفتند: ما حتما شما را از سرزمينمان بيرون خواهيم كرد مگر اينكه به كيش ما بازگرديد. پس پروردگارشان به آنان وحى كرد كه البته ستمگران را هلاك كنيم، (13) و قطعا شما را پس از آنان در آن سرزمين سكونت دهيم. آن براى كسى است كه از مقام من بترسد و از وعده تهديد آميزم بهراسد. (14) و طلب فتح كردند. و همه جباران سر سخت ناكام گشتند، (15) در كمين هر يك دوزخى است و از آب چركين نوشانده مىشود، (16) آن را جرعه جرعه مىآشامد و نمىتواند فرو برد و مرگ از هر سو به او آيد و او مرده نباشد و در كمينش عذابى خشن باشد. (17) مثل كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند اعمالشان چون خاكسترى است كه بادى تند در روزى طوفانى بر آن بوزد بر چيزى از آنچه كسب كردهاند تسلط نداشته باشند، اين همان گمراهى دور باشد. (18)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 515