نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 539
و در زمين كوههاى استوار در افكند تا شما را نجنباند و نهرها و راهها طرح افكند، باشد كه شما راه يابيد. (15) و علامتها برافراشت و به ستاره ايشان راه مىيابند. (16) پس آيا كسى كه مىآفريند همانند كسى است كه نمىآفريند، آيا پند نمى پذيريد؟ (17) و اگر نعمت خدا را برشماريد، شمردن نتوانيد، بيگمان خدا البته آمرزگارى مهربان است. (18) و خدا آنچه را كه پنهان مىداريد و آنچه را كه آشكار مىسازيد مىداند. (19) و آنها كه بجاى خدا مىخوانند چيزى نمىآفرينند و خود آفريده مى شوند، (20) مردگانند نه زندگان و نمىفهمند كه چه وقت برانگيخته مىشوند. (21) معبود شما معبودى يگانه است، پس آنان كه آخرت را باور نمىكنند دلهايشان انكار كننده است و خودشان مستكبرند، (22) از اينروست كه خدا آنچه را كه پنهان مىدارند و آنچه را كه آشكار مى سازند مىداند، و بيشك او مستكبران را دوست نمىدارد. (23) و چون از آنان پرسيده شود كه پروردگارتان چه فرو فرستاد؟ گويند: افسانههاى پيشينيان (24) بگذار بار گناهان خويش را در دوران قيامت يكباره بردارند با پارهاى از بار گناهان كسانى كه از بىدانشى گمراهشان مىكنند، آگاه باشيد كه بد است آن بار كه بر عهده مىگيرند. (25) كسانى كه پيش از ايشان بودند تدبير خصمانه كردند، و بر اثرش خدا بنيادشان را از بيخ بركند تا سقف از بالايشان بر آنان فرو ريخت و عذاب از جايى به ايشان رسيد كه متوجه نبودند، (26)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 539