نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 569
هر كس كه زندگانى گذرا را بخواهد در اين دنيا براى او بشتاب دهيم آنچه را خواهيم براى آنكس كه بخواهيم آنگاه دوزخ را براى او مقرر كرديم به آن درافتد در حالى كه نكوهيده رانده باشد. (18) و هر كس زندگانى بازپسين را بخواهد و سعى خود را براى آن در حالى به انجام رساند كه مؤمن باشد چنين كسانى سعيشان سپاسگزارده (و جزا داده) خواهد بود. (19) هر دو دسته- اينان و آنان- را از عطاى پروردگارت مدد رسانيم، و عطاى پروردگار تو بازداشته نيست. (20) بنگر كه چگونه برخى از ايشان را بر بعضى ديگر افزونى داديم، و البته زندگانى بازپسين بزرگترين درجه و بزرگترين افزونى است. (21) با خداى يگانه معبودى ديگر قرار مده كه نكوهيده بىيار مانده بنشينى. (22) و پروردگارت مقرر كرد كه جز او كسى را نپرستيد و با پدر و مادر نيكويى كنيد، اگر يكى از آن دو يا هر دو در پيش توبه پيرى رسند واى بر آن دو مگوى و بانگ بر آن دو مزن و به آنان سخنى در خور بزرگى بگوى. (23) و از سر مهربانى بال خودشكستگى براى ايشان فرو آر، و بگو: پروردگار من، آن دو را ببخشاى همانگونه كه مرا در خردى پرورش دادند. (24) پروردگارتان به آنچه در اندرون شماست داناتر است. اگر شايسته كردار باشيد البته او توبه كنندگان را آمرزگار است. (25) و به خويشاوند حقش را بده و به بيچاره و به راه مانده. و اسراف مكن اسراف كردنى، (26) زيرا اسراف كنندگان برادران شيطانهايند و شيطان به پروردگار خويش ناسپاس باشد. (27)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 569