نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 577
و ما را منع نكرد كه آياتى (معجزاتى) بفرستيم جز اينكه پيشينيان آنها را تكذيب كردند، و قوم ثمود را آن ماده شتر داديم كه نشانهاى باشد، پس ستمگرانه به آن كافر شدند، و ما آيات را جز براى ترسانيدن نمىفرستيم. (59) و (ياد كن) هنگامى كه به تو گفتيم: بيگمان پروردگارت بر آدميان احاطه دارد، و آن خواب را كه به تو نموديم و آن درخت نفرين شده در قرآن را قرار نداديم مگر آزمايشى براى آدميان، و ايشان را مىترسانيم اما جز سركشىيى سهمگين برايشان نمىافزايد. (60) و (ياد كن) هنگامى را كه ما به فرشتگان گفتيم كه آدم را سجده بريد، پس سجده بردند مگر ابليس، گفت: آيا سجده كنم براى كسى كه از گل آفريدى؟ (61) گفت: آيا ديدى تو اين را كه بر من تفضيل دادى؟ اگر مرا تا دوران رستاخيز زمان بدهى البته تمام فرزندان او را از راه بدر كنم مگر اندكى را. (62) (خداوند) گفت: برو و هر كس از ايشان تو را پيروى كند پس بيگمان دوزخ جزاى شماست جزايى كامل. (63) و از ايشان هر كه را توانى به بانگ خويش تحريك كن و سوارگان و پيادگان خويش عليه آنان بكار گير و در دارايى و فرزندان با ايشان شريك شو، و ايشان را نويد بده. و شيطان جز فريب وعده شان نمىدهد. (64) بيگمان بندگان من، تو بر ايشان سلطه ندارى، و بسنده است كه پروردگار تو نگاهبان باشد. (65) پروردگارتان كه براى شما كشتى را در دريا روان مىكند تا از فضل او بجوييد، بيگمان او با شما مهربان است. (66)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 577