نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 589
نه آنان علمى به آن دارند و نه پدرانشان. سهمگين است سخنى كه از دهانشان بيرون مىآيد، جز دروغ نمىگويند. (5) پس شايد تو در صورتى كه آنان به اين گفتار (قرآن) ايمان نياورند از شدت اندوه در پى آنان جان ببازى. (6) ما آنچه را كه بر روى زمين است زيورى براى زمين قرار داديم تا ايشان را بيازماييم كه كداميك نيكوكردارتر است. (7) و ما آنچه را بر روى آن است باير بىگياه خواهيم ساخت. (8) آيا تو پنداشتى كه" آن غارنشينان" و صاحبان" آن سنگ نبشته" از آيتهاى شگفت آور ما هستند؟ (9) آن زمان كه آن جوانان به غار پناه بردند و گفتند: پروردگار ما، به ما از جانب خود رحمتى عنايت فرما و كار ما را چنان گردان كه مايه رشدى براى ما شود. (10) در نتيجه در آن غار بر گوششان مهر زديم سالى چند. (11) سپس آنان را برانگيختيم تا بدانيم كداميك از آن دو گروه حساب مدتى را كه درنگ كرده است بهتر نگاه داشته است. (12) ما سرگذشت آنان را بحق بر تو داستان مىكنيم: آنان جوانانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آوردند و ما بر هدايتشان افزوديم (13) و دلشان را محكم كرديم تا بپا خاسته گفتند: پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمين است و هرگز بجاى او معبودى نخوانيم كه در آن صورت پرت گفته باشيم. (14) اينها كه قوم ما هستند بجاى او معبودهايى گرفتند. چرا بر حقانيت آنها حجتى آشكار نمىآورند؟ پس چه كسى ستمكارتر از آن است كه به دروغ چيزى از پيش خود عليه خدا مىسازد؟ (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 589