نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 599
مال و پسران، آرايش زندگانى دنيا هستند و نيكيهاى پايدار نزد پروردگارت پاداشى بهتر دارد و آرمانى نيكوتر است. (46) و روزگارى كه كوهها را به رفتار آوريم و زمين را ببينى كه برون آمده است و همه آنان را گرد آوريم و هيچيك از آنان را فرو نگذاريم، (47) و بصف ايستاده بر پروردگارت عرضه شوند كه اينك به وضعى پيش ما آمديد كه نخستين بار كه شما را آفريديم، در واقع شما از سر پندار ادعا مى كرديد كه ما براى شما وعده گاهى قرار نخواهيم داد. (48) و ديوان محاسبه نهاده شود، آنگاه تبهكاران را ببينى كه از حال خويش ترسان و گريانند و مىگويند: اى واى بر ما، اين چه ديوانى است كه هيچ كار كوچك و بزرگى را فرو گذار نكرده و همه را بر شمرده است؟ و آنچه عمل كردهاند حاضر يابند، و پروردگار تو هيچكس را ستم نكند. (49) و (ياد كن) آن هنگام را كه به فرشتگان گفتيم به آدم سجده بريد. پس سجده بردند مگر ابليس كه از پريان بود، و از فرمان پروردگارش سرپيچيد. آيا با وجود اين شما او و زاده هايش را بجاى من سرپرست مى گيريد حال آنكه دشمن شما هستند؟ ستمكاران را چه عوض بدى است (50) من آنان را شاهد آفرينش آسمانها و زمين يا آفرينش خودشان ننمودم، و من آن نيستم كه گمراه كنندگان را همدست خويش سازم. (51) و آن دوران كه (خدا) گويد: شريكانى را كه براى من انگاشتيد بخوانيد. پس آنان را بخوانند و آنان هيچ جوابشان ندهند و ميان ايشان مانعى قرار دهيم. (52) و تبهكاران آتش را ببينند و بدانند كه ايشان به آن در خواهند افتاد و بازگشتگاهى از آن نيابند. (53)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 599