نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 611
19- سورة مريم به نام خداوند بخشاينده مهربان كاف. ها. يا. عين. صاد. (1) ياد از مهربانيى است كه پروردگارت با بنده اش زكريا كرد، (2) آن هنگام كه پروردگارش را بر خواند خواندنى آهسته، (3) گفت: پروردگارا، اين منم كه استخوانم سست گشت و سرم از فرط پيرى سپيد گشت و من هرگز به خواندن تو- اى پروردگار من- بدبخت (و اجابت نشده) نبودم. (4) و اينك بر نيازادگان پس از مرگ خويش نگرانم و آن من نازاست بنابر اين فرزندى سرپرست از نزد خويش به من عطا فرما (5) فرزندى كه از من ارث برد و از همه نژاد و فرزندان يعقوب ارث برد و او را- اى پروردگار من،- مايه خشنودى قرار بده. (6) اى زكريا، ما تو را بشارت مىدهيم به پسرى كه نامش يحيى است و پيش از اين كسى را همنام او نكرديم. (7) (زكريا) گفت: پروردگارا، كجا مرا پسرى تواند بود در حالى كه آن من نازاست و من از كلانسالى ناتوان شدهام؟ (8) (نداى غيب) گفت: چنين گفت پروردگار تو كه اين كار بر من آسان است كه من تو را پيش از اين در حالى كه هيچ نبودى آفريدم. (9) زكريا گفت: پروردگارا، برايم آيتى (و نشانى) بنما. گفت: آيت تو آن است كه سه شبانه روز با مردم سخن نگويى (نتوانى گفت). (10) پس زكريا از محراب نزد هموطنانش رفت، آنگاه به آنان اشاره كرد كه بامداد و شبانگاه تسبيح گوييد (نماز بگزاريد). (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 611