نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 625
بيگمان كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند خداى رحمان به آنان مهرى بورزد. (96) اينكه قرآن را بر زبانت روان گردانيديم جز به اين منظور نيست كه با آن پرهيزگاران را مژده دهى و با آن جماعتى گردن كلفت اسلام ناپذير را تهديد كنى. (97) و چه بسا نسلها كه پيش از ايشان نابود كرديم، آيا يك تن از آنان را مى يابى يا هيچ حركت و آوازى از آنان مىشنوى؟ (98) 20- سورة طه به نام خداوند بخشاينده مهربان طه. (1) قرآن را بر تو فرو نفرستاديم تا به سختى افتى، (2) نفرستاديم مگر پندى باشد براى كسى كه پروا مىگيرد، (3) فرود آمدهاى است از آنكه زمين و آسمانهاى برين را آفريد، (4) همان خداى رحمان كه بر عرش (سايه قدرت و فرمانروايى) گسترد، (5) هر چه در آسمانهاست و هر چه در زمين است و هر چه ميان آن دو است و هر چه زير خاك است از آن اوست. (6) و اگر سخن، آشكار گويى بدان كه او راز گفته را بداند و پنهان تر از آن را نيز، (7) خداى يگانه كه جز او خدايى نيست، نامهاى نيكو از آن اوست. (8) آيا داستان موسى به تو رسيده است؟ (9) آنگاه كه آتشى (از دور) ديده به خانواده اش گفت: درنگ كنيد كه من از دور آتشى ديدم شايد افروزهاى از آن براى شما آرم يا از روى آن آتش راهى يابم. (10) آنگاه چون به آتش رسيد ندايى شنيد كه اى موسى، (11) اين منم، من پروردگار توام، بايد كفش از پا بدر آرى زيرا كه تو در دره مقدس طوى هستى، (12)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 625