نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 645
21- سورة الأنبياء به نام خداوند بخشاينده مهربان آدميان را هنگام حسابشان نزديك آمد در حالى كه آنان در غفلتى رويگردانند. (1) هيچ پند تازهاى از پروردگارشان به ايشان نرسيد مگر اينكه آن را در حالى مى شنيدند كه بازى مىكردند (2) و دلهايشان سرگرم بود، و كسانى كه ستم كردند براز با يكديگر مىگفتند: مگر اين جز بشرى مثل شماست؟ آيا به سراغ جادو مىرويد حال آنكه مىبينيد؟ (3) (آن پيامبر) مىگفت: پروردگار من گفتار را در آسمان و زمين مىداند و او شنواى داناست. (4) حتى گفتند: خوابهاى پريشان است حتى: آن را از پيش خود ساخته است بالاتر: او شاعرى است. پس بايد همانگونه كه پيشينيان فرستاده شدند آيتى (يا معجزهاى) براى ما بياورد. (5) پيش از ايشان هيچ مدينهاى كه هلاكش كرديم ايمان نياورد آيا با اين وصف ايشان ايمان مىآورند؟ (6) و پيش از تو جز مردانى كه به آنان وحى كرديم نفرستاديم، بنابر اين اگر شما نمىدانستيد از صاحبان پند (يا كتاب آسمانى) بپرسيد. (7) و آنان را جسدى كه غذا نخورد قرار نداديم و آنان جاويدان نبودند. (8) وانگهى ما وعدهاى را كه به آنان داديم وفا كرديم و آنان را با آنكس كه خواستيم نجات داديم و اسرافكاران را هلاك كرديم. (9) محققا كتابى بسوى شما فرود آورديم كه در آن سرگذشت شماست، آيا با وجود اين نمىانديشيد؟ (10)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 645