نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 649
و پيش از تو پيامبرى نفرستاديم مگر اينكه به او وحى كرديم كه بيگمان معبودى جز من نيست بنابر اين مرا بپرستيد. (25) و گفتند: خداى رحمان فرزندى گرفته است. او منزه است، در واقع بندگانى گرامى هستند، (26) در گفتار بر او سبقت نجويند و در همان حال به فرمان او كار كنند، (27) خدا گذشته آنان و آينده آنان را مىداند، و شفاعت جز براى كسى كه خدا بپسندد نمىكنند و در همان حال از بيم او در ترسند، (28) و هر كس از آنان بگويد كه من بجاى او (يعنى خدا) معبودم، پس او را دوزخ به كيفر دهيم، بدينسان ستمكاران را كيفر مىدهيم. (29) آيا آن كسان كه كفر ورزيدند نديدند كه آسمانها و زمين بهم بسته بودند پس آن دو را از هم باز كرديم و همه چيز را از آب زنده كرديم؟ آيا با اينهمه ايمان نمىآورند؟ (30) و در زمين تثبيت كننده هايى قرار داديم تا ايشان را نجنباند، و در آن گشودگيهايى بصورت راه قرار داديم باشد كه ايشان راه يابند. (31) و آسمان را سقفى محفوظ ساختيم حال آنكه ايشان از آيتهاى آن (آسمان) رويگردانند. (32) و اوست كه شب و روز و خورشيد و ماه را بيافريد، همه در فلكى شناورند. (33) و ما براى هيچ بشرى پيش از تو جاودانگى مقدر نكرديم، پس اگر تو بميرى آنان ماندگارند؟ (34) هر نفسى چشنده مرگ است، و شما را با شر و خير مىآزماييم تا كه مى لغزد، و بسوى ما بازگردانده مىشويد. (35)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 649