نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 659
و از شياطين كسانى بودند كه براى او به دريا فرو مىرفتند و كارى جز آن مى كردند، و ما نگاهدار آنان بوديم. (82) و (ياد كن) ايوب را آنگاه كه پروردگار خويش را بخواند كه مرا گزندى رسيد و تو بخشاينده ترين بخشايندگانى. (83) پس دعايش را اجابت كرديم و آنچه از گزند به وى رسيده بود برطرف كرديم و فرزندانش را به وى باز داديم و همانند آنان را با آنان تا رحمتى از جانب ما و پندى براى پرستندگان (خدا) باشد. (84) و (ياد كن) اسماعيل و ادريس و ذو الكفل را كه همه از شكيبايان بودند، (85) و آنان را به رحمت خويش در آورديم زيرا كه آنان از انسانهاى شايسته بودند. (86) و (ياد كن) همدم ماهى را آنگاه كه خشمناك برفت و گمان برد كه هرگز بر او دست نيابيم. سپس در تاريكيها بانگ برداشت كه خدايى جز تو نيست، تو منزهى، بيشك من از ستمكاران بودم. (87) پس دعاى او را اجابت كرديم و او را از اندوه برهانيديم و بدينگونه مؤمنان را مىرهانيم. (88) و (ياد آر) زكريا را آن زمان كه پروردگارش را آواز داد كه پروردگار من، مرا تنها مگذار هر چند كه تو بهترين ميراث برى. (89) پس دعاى او را اجابت كرديم و يحيى را به وى بخشيديم و آن او را برايش شايسته كرديم بطورى كه آنان در كارهاى خير شتاب مىكردند و از ره اميد و بيم ما را مىخواندند و در برابر ما فرمانبردار بودند. (90)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 659