نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 661
و (ياد كن) آن زن را كه شرمگاه خويش مصون داشت تا در وى از روح خويش دميديم و وى را و پسرش را آيتى براى عالمهاى آفريدگان ساختيم. (91) بيگمان اين امت شماست كه امتى يگانه است و من پروردگار شمايم بنابر اين مرا بپرستيد. (92) و كارشان را ميانشان پاره پاره كردند، اما همه بسوى ما باز مىگردند. (93) پس هر كس مؤمن باشد و از كارهاى شايسته كند كوشش وى را قدرنشناسى نباشد و ما نويسنده كار او هستيم. (94) و ممنوع است مدينهاى كه هلاكش كرديم، بيش آنان باز نمىگردند. (95) تا وقتى كه يأجوج و مأجوج گشوده شوند و آنان از هر بلندىيى كنده فرود آيند. (96) و وعده حق نزديك شود و بناگاه چشمهاى كسانى كه كافر شدند خيره گردد كه اى واى بر ما بيشك ما از اين در غفلت بوديم و بالاتر ما ستمكار بوديم. (97) بيگمان شما و آنچه جز خدا مىپرستيد هيمه دوزخ باشيد كه شما به آن در مىآييد. (98) اگر اينها خدايانى مىبودند به دوزخ در نمىآمدند حال آنكه جملگى در آن ماندگارند، (99) در آن ناله زارى دارند و آنان در آن نمىشنوند. (100) بيشك كسانى كه پيشامد خوش (يا بهشت) از جانب ما سوى آنان پيشى گرفت اين گروه از دوزخ بدورند، (101)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 661