نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 663
صداى آن را نمىشنوند و آنان در ميان آنچه دلشان خوش مىدارد ماندگارند. (102) آن بزرگترين هراس، ايشان را به اندوه در نياورد، و فرشتگان ديدارشان كنند كه اين است آن دورانى كه به شما وعده داده مىشد، (103) روزگارى كه آسمان را چنان در نورديم كه سنگ نبشته نگاشته را. چنانكه نخستين آفرينش را آغاز كرديم آن را تجديد مىكنيم، وعدهاى است بر عهده ما، بيگمان ما به انجام رسانندهايم. (104) و محققا در" زبور" پس از پند نوشتيم كه زمين را بندگان صالح من به ميراث مىبرند. (105) بيشك در اين (قرآن و سوره) پيامى رساست براى مردمى پرستنده. (106) و ما ترا نفرستاديم مگر رحمتى براى عالمهاى آفريدگان. (107) بگو: جز اين نيست كه به من وحى مىشود كه معبود شما معبودى يگانه است، پس آيا شما مسلمان مىشويد؟ (108) پس اگر روى برتافتند بگو: خبر دارتان كردم به يكسان، و نمىدانم آنچه وعده داده مىشويد نزديك است يا دور. (109) بيگمان او گفتار به بانگ بلند را مىداند و آنچه را هم كه پنهان مىكنيد مى داند. (110) و نمىدانم، شايد آن آزمايشى براى شماست و برخورداريى تا چندى. (111) (محمد) گفت: پروردگار من، به حق حكم فرما. و در برابر آنچه بر زبان مى آوريد از پروردگارمان كه بخشاينده است بايد مدد گرفت. (112)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 663