نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 667
آن بدين سبب است كه حق همان خداست و اينكه او مردگان را زنده مى كند و اينكه او بر هر چيز تواناست، (6) و اينكه قيامت آمدنى است جاى ترديد در آن نيست و اينكه خدا كسانى را كه در گورند بر مىانگيزد. (7) و از آدميان كسى هست كه درباره خدا بدون هيچ علمى و يا هدايتى و يا كتابى روشنگر نازفروشانه جدال مىكند. (8) تا از راه خدا گمراه كند، در دنيا براى او رسوايى است و بدوران قيامت عذاب آتش سوزان به او بچشانيم. (9) كه آن بسبب آنهاست كه دو دستت از پيش فرستاد و اينكه خدا ستم كننده بر بندگان نيست. (10) و از آدميان كسى هست كه خدا را بر پارهاى (از دين) مىپرستد بطوريكه اگر خيرى به او برسد بدان آرام گيرد و چون بلاى آزمايش گونهاى به وى رسد حالش زير و زبر شود تا دنيا و آخرت را ببازد كه آن همان باختن آشكار است. (11) كسى را مىخواند كه زيانش نمىزند و سودش نمىدهد، همين است گمراهى بىانتها، (12) كسى را مىخواند كه زيانش از سودش نزديكتر (به وقوع) است، براستى چه بد خداوندگارى است و چه بد رعيتى (13) بيگمان خداوند كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند به بهشتهايى در آورد كه از زير آنها جويها روان است، بيشك خدا آنچه اراده فرمايد كند. (14) آنكس كه پندارد كه خدا او را در دنيا و آخرت هرگز يارى نكند بايد ريسمانى به فرا بياويزد آنگاه (خود را) حلق آويز كند تا بنگرد آيا تدبير خصمانه اش آنچه او را به خشم مىآورد از بين مىبرد؟ (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 667