نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 699
آيا آيات من بر شما خوانده نمىشد و شما آنها را دروغ مىشمرديد؟ (105) گويند: پروردگار ما، سنگدلى مان بر ما چيره گشت و قومى گمراه بوديم. (106) پروردگار ما، ما را از آتش بيرون آر تا اگر (به كفرمان) بازگشتيم در آن صورت ستمكار باشيم. (107) فرمايد: گم شويد در آتش و با من سخن مگوييد. (108) جمعى از بندگان من بودند كه مىگفتند: پروردگار ما، ايمان آورديم، پس ما را بيامرز و بر ما رحمت آور كه تو بهترين بخشايندهاى. (109) آنگاه شما آنان را به مسخره گرفتيد تا (اين تمسخر) ياد مرا به فراموشيتان سپرد و چنان شديد كه به آنان مىخنديديد. (110) من امروز آنان را بسبب آن شكيبايى كه كردند پاداش دادم، بيگمان ايشانند كه كاميابند. (111) فرمايد: چند گاه در زمين درنگ كرديد به حساب سالها (ى دنيا)؟ (112) گويند: يك روز يا پاسى از روز درنگ كرديم، پس بپرس از شمارشگران. (113) فرمايد: جز اندك زمانى درنگ نكردهايد اگر دانسته باشيد. (114) آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريديم و شما سوى ما بازگردانده نمى شويد؟ (115) پس خداى آن فرمانرواى بحق برتر آمد، معبودى جز او كه پروردگار عرش گرانقدر است نيست. (116) و هر كس با خدا معبودى ديگر بخواند هيچ برهانى بر اين كار ندارد، پس حساب او نزد پروردگار اوست زيرا كه كافران رستگار نشوند. (117) و بگو: پروردگار من، بيامرز و ببخشاى كه تو بهترين بخشايندهاى. (118)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 699