نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 731
و ما تو را فقط مژده دهنده و ترساننده فرستاديم. (56) بگو: من از شما براى اين كار هيچ مزدى نمىخواهم جز اين مزد كه هر كس خواهد راهى بسوى پروردگار خويش بگيرد. (57) و كار را به آن (خداى) زندهاى بسپار كه نمىميرد، و او را به پاكى بستاى، و او براى آگاهى از گناه بندگانش بسنده است، (58) همان كه آسمانها و زمين و آنچه را ميانه آن دو است در شش دوران آفريد آنگاه بر عرش، يكنواخت بگسترد آن رحمان، بنابر اين از او بپرس كه بس آگاه است. (59) و چون به ايشان گفته شود كه خداى رحمان را سجده كنيد گويند: رحمان چه چيز است؟ آيا ما به آنكه ما را فرمان دهى سجده كنيم؟ و اين گفته و پند، ايشان را رميدن افزود. (60) بركت آفرين است آن خداى كه در آسمان برجها كرد و در آن چراغى نهاد و ماهى تابنده. (61) و اوست كه شب و روز را پياپى هم قرار داد براى هر كس خواهد كه ياد آورد يا خواهد سپاس گزارد. (62) و پرستندگان خداى رحمان همان كسانند كه بر روى زمين آهسته و بى آزارانه راه مىروند و چون نادانان در روى ايشان سخنى گويند زشتى جويانه سلام گويند، (63) و كسانى كه براى پروردگارشان در شب به سجود باشند و به پرستش ايستند، (64) و كسانى كه مىگويند: پروردگار ما، عذاب دوزخ را از ما بگردان كه عذاب آن ستوهى نماى جاويد است، (65) و آن بد آرامگاه و بد جايگاهى است، (66) و كسانى كه چون انفاق كنند (در راه خدا) زياده روى به گزاف نكنند و نه به تنگى آيند بلكه ميان اين و آن موضع گيرند، (67)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 731