نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 747
اين جز شيوه (يا ساخته) نسلهاى پيشين نيست، (137) و ما عذاب شونده نيستيم. (138) بدينسان او را تكذيب نمودند تا آنان را هلاك گردانيديم. بيگمان در آن آيتى هست اما بيشترشان مؤمن نشدند. (139) و بيشك پروردگار تو است كه تواناى مهربان است. (140) قوم ثمود فرستادگان را تكذيب كردند، (141) آن زمان كه هموطنشان صالح به آنان گفت: آيا نمىپرهيزيد؟ (142) من براستى براى شما پيام آورى امينم، (143) بنابر اين از خدا پروا گيريد و مرا فرمان بريد، (144) و من براى اين كار از شما هيچ مزدى نمىخواهم، مزد من فقط بر عهده پروردگار عالمهاى آفريدگان است. (145) آيا شما را در اين جهان ايمن خواهند گذاشت و در آنچه هست جاويد و بىبيم خواهيد بود (146) در باغها و چشمهها (147) و در كشتزاران و در ميان خرما بنهايى كه خوشه هايش نرم و آسان گوارش است (148) و در حالى كه استادانه و خوشحالانه از كوهها خانه مىتراشيد؟ (149) اينك از خدا پروا گيريد و مرا فرمان بريد (150) و فرمان اسرافكاران را مبريد (151) آن اسرافكاران كه در زمين فساد مىكنند و اصلاح نمىكنند. (152) گفتند: تو يكى از خورندگان (يا جادو زدگان) بيش نيستى، (153) تو هم بشرى چون ما هستى، اگر راست مىگويى آيتى پديد آور. (154) گفت: اين ماده شترى است، آن را يك روز آبشخور و شما را يك روز آبشخور دانسته شده است، (155) و به آن گزندى مرسانيد كه عذاب روزگارى سهمگين شما را درگير شود. (156) پس (قوم ثمود) آن شتر را پى كردند آنگاه پشيمانى خوردند، (157) پس عذاب ايشان را فرا گرفت. بيگمان در آن آيتى هست اما بيشترشان مؤمن نشدند. (158) و بيشك پروردگار تو است كه تواناى مهربان است. (159)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 747