نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 753
همه آن برخورداريها به كارشان نيايد؟ (207) و هر مدينهاى را كه نابود كرديم پيامبران بيم دهندهاى داشته است (208) پندى يادآور و ما ستمكار نبوديم. (209) و آن را شياطين فرود نياوردند، (210) و نه سزد آنها را و نه مىتوانند (چنين پند يا قرآنى بياورند). (211) زيرا كه آنها از شنيدن (و نيوشيدن) بر كنار و دورند. (212) بنابر اين با خداى يگانه معبودى ديگر مخوان كه در آن صورت از عذاب شدگان باشى. (213) و نزديكترين خويشاوندانت را بيم ده، (214) و شانه از سر فروتنى و مهربانى به روى مؤمنانى كه از تو پيروى كردند بخمان، (215) پس هر گاه در برابرت نافرمانى كردند بگو: من از آنچه شما مى كنيد بيزارم. (216) و بر خداى تواناى مهربان توكل كن (217) آن خدايى كه تو را وقتى (به نماز) مىايستى مىبيند (218) و گشتن تو را در ميان سجده گزاران مى بيند (219) كه آن است كه شنواى بسيار داناست. (220) آيا به شما خبر دهم با چه كسى شياطين ارتباط مىگيرند؟ (221) با هر دروغساز گنهورز. (222) آنان گوش (به شيطان) مىسپارند و بيشترشان دروغگويند. (223) و شاعران را بيراهه رفتگان پيروى كنند، (224) مگر نديدى كه آنان در هر رودكده و هامونى سرگردان مىروند (225) و آنان آنچه انجامش نمىدهند مىگويند؟ (226) مگر آن كسان (از شاعران) كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند و خدا را بسيار به ياد و به زبان آوردند و پس از آنكه ستم ديدند يارى و پيروزى يافتند و كسانى كه ستم كردند بزودى خواهند دانست كه به چه جا و چه روزى درافتند. (227)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 753