نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 769
و براستى كه آن براى مؤمنان هدايت و رحمت است. (77) بيگمان پروردگارت ميان آنان با حكم خويش فيصله دهد و اوست مقتدر بسياردان. (78) ازين رو بر خداى يگانه توكل كن زيرا كه تو بر حق آشكار هستى. (79) شك نيست كه تو نتوانى مردگان را بشنوانى و نه كران را بويژه به هنگامى كه پشت كرده برگردند آوا بشنوانى، (80) و نه تو آنى كه نابينا دلان را از گمراهيشان به راه راست آورى، تو فقط كسانى را مىشنوانى كه به آيتهاى ما باور مىآورند بنابر اين ايشانند كه مسلمان (و به حق تسليم) اند. (81) و چون سخن خدا در حق كافران به تحقق پيوندد از زمين جنبندهاى بيرون آوريم كه با آنها سخن گويد و گويد كه براستى آدميان به آيتهاى ما يقين نمى بندند. (82) و در آن روزگاران كه از هر امتى گروهى از آنها كه آيتهاى ما را دروغ مى شمردند فراهم آوريم در آن حال است كه آنان را فراهم مىرانند و باز مى دارند. (83) تا آنگه كه بيايند (خدا) گويد: آيا آيتهاى مرا بدون اينكه آنها را كاملا دريابيد دروغ شمرديد؟ يا اگر نه، آن خود چه بود كه مىكرديد؟ (84) و فرمان (خدا) عليه آنان بسبب ستمهايى كه كردند به تحقق رسد پس در آن حال خاموش مانند. (85) آيا نديدند كه شب تاريك را پديد آورديم تا در آن آرام گيرند و روز را روشنگر و نمايانگر ساختيم؟ بيگمان در آن براى مردمى كه بگروند آيتها باشد. (86) و روزگارى كه در صور دمند تا هر كس در آسمانهاست و هر كس در زمين است جز آنان كه خدا خواهد همگى بهراسند و همه شان ناچار و ناكام بسوى او آمدنى هستند. (87) كوهها را بينى، پندارى كه بر جاى ايستاده باشند حال آنكه چون ابر در رفتارند، اين ساخت ماهرانه خداى يگانهاى است كه هر چيز را با دقت و استادانه ساخته است، بيگمان او از هر چه مىكنيد خبردار است. (88)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 769