نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 787
هر چيزى كه به شما بدهند مايه برخوردارى و توشه زندگانى دنيا و آرايش آن است و آنچه نزد خداست بهتر و پاينده تر است آيا اين را به عقل در نمىيابيد؟ (60) آيا بر اين اساس كسى كه به او وعده پاداش نيك داديم و او آن را دريافت خواهد كرد با كسى كه از توشه زندگانى دنيا بهرهمند ساختيم و بعد در دوران رستاخيز از حاضر شدگان (در آتش) است يكسان و همانند است؟ (61) در آن روزگار آنان را ندا دهد و فرمايد: كجاست آن شريكان من كه شما برايم فرض كرده بوديد؟ (62) كسانى كه فرمان حق عليه آنان به تحقق پيوسته است گويند: پروردگارا، اينها هستند آن كسانى كه به بيراهه برديمشان، آنان را همانگونه كه خود به بيراهه رفتيم به بيراهه برديم، به درگاه تو از اينكه آنها ما را مىپرستيدند و از طريقه و وسيله آن پرستش بيزارى مى جوييم. (63) به آنان گفته شود: شريكانى را كه قائل شده بوديد فرا خوانيد. آنها را فرا مى خوانند اما به دعوتشان پاسخى نمىآيد و در حالى كه عذاب را مىبينند تمنا مىكنند كه كاشك به راه راست رفته بودند. (64) و در آن روزگار آنان را ندا دهد و گويد: پيامبران را چه پاسخ داديد؟ (65) در آن هنگام خبرها بر آنان پوشيده شود و بر اثرش آنان از يكديگر (در اين باره) نپرسند. (66) و اما كسى كه توبه كرد و ايمان آورد و كار شايسته كرد بر اثرش باشد كه از رستگاران شود. (67) و پروردگار تو هر چه را خواهد بيافريند و برگزيند، و آنان حق (و توانايى) گزينش ندارند، منزه است خدا و برتر از آنچه برايش شريك مىگردانند. (68) و پروردگار تو آنچه را كه در سينه هايشان پنهان مىكنند و آنچه را آشكار مى سازند مىداند. (69) و اوست خداى يگانه، خدايى جز او نيست، سپاس در دنيا و آخرت از آن اوست و فرمانروايى هم او راست و بسوى او باز گردانده مىشويد. (70)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 787