نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 793
بيشك آنكه قرآن را بر تو واجب كرد ترا به وعده گاه باز مىگرداند. بگو: پروردگارم بهتر مىشناسد كسى را كه مايه هدايت آورد و كسى را كه او در گمراهى آشكارى است. (85) و تو اميد نمىداشتى كه كتاب بر تو فرو آيد مگر بسبب رحمتى از پروردگارت، پس پشتيبان كافران مباش. (86) و مبادا ترا از آيات خدا پس از آنكه بر تو فرود آمد باز دارند. و بسوى پروردگارت بخوان و از مشركان مباش. (87) و با خداى يگانه معبودى ديگر مخوان، خدايى جز او نيست، هر چيزى از بين رونده است مگر ذات او، فرمان او راست، و بسوى او باز گردانده مى شويد. (88) 29- سورة العنكبوت به نام خداوند بخشاينده مهربان الف، لام، ميم، (1) آيا آدميان پنداشتند كه اگر بگويند ايمان آورديم، وا مىگذارندشان و آنان به شكنجه در نمىآيند؟ (2) و بيقين كسانى را كه پيش از ايشان بودند زير شكنجه آزموديم، پس خدا كسانى را كه راست گفتند بايد بشناسد و دروغگويان را هم بايد بشناسد. (3) آيا كسانى كه كار بد (شكنجه مؤمنان) مىكنند پنداشتند كه از چنگ ما مى گريزند؟ چه بد قضاوت مىكنند. (4) هر كسى كه ديدار خدا را اميد مىبرد بداند كه وقت موعود خدا قطعا آمدنى است و او شنواى داناست. (5) و هر كس جهاد كند جز اين نيست كه به نفع خويش جهاد مىكند زيرا كه خدا از عالمهاى آفريدگان بىنياز است. (6)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 793