نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 811
اين وعده خداست، و خدا وعده خويش خلاف نكند اما بيشتر آدميان نمى دانند، (6) ظاهرى از زندگانى دنيا را مىشناسند و در آن حال آنان از آخرت غافلند. (7) آيا با خود نيانديشيدند كه خدا آسمانها و زمين و آنچه را ميان آن دو است جز بحق و تا وقت معين نيافريد؟ و بسيارى از آدميان به ديدار پروردگارشان البته كافرند. (8) و آيا در زمين سير نكردند تا بنگرند چگونه بود سرانجام آن كسان كه پيش از ايشان بودند، آنان سخت نيروتر از ايشان بودند و زمين را بر شوراندند و آن را بيش از آنچه ايشان آباد كردند آبادان ساختند و پيامبرانشان با دلايل روشن نزدشان آمدند؟ پس خدا بر آن نبود كه به آنان ستم كند بلكه آنان بر خودشان ستم مىكردند. (9) وانگهى عاقبت كسانى كه بدى كردند بد بود كه آيات خدا را دروغ شمردند و آنها را مسخره مىكردند. (10) خدا آفرينش را آغاز مىكند سپس تجديدش مىكند آنگاه بسوى او باز گردانده مىشويد. (11) و آن روز كه رستاخيز بر پا شود تبهكاران نوميد و خاموش شوند (12) و از معبودهايشان كه شريك خدا مىانگاشتند شفيعانى نداشته باشند و خود به آن معبودها كافر شوند. (13) و آن روز كه رستاخيز بر پا شود آن هنگام از هم بپراكنند. (14) پس آن كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند ايشان در گلزارى مورد تكريمند، (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 811