نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 855
آدميان (كافران) از تو درباره هنگام قيامت مىپرسند، بگو: علم آن تنها نزد خداست، و چه دانى تو شايد هنگام قيامت نزديك باشد. (63) بيگمان خدا كافران را لعنت كرده و براى آنان آتشى افروخته آماده كرده است، (64) در آن هميشه ماندگارند، ولى و ياورى نمىيابند. (65) دورانى كه رويهاى آنان در آتش گردانده شود گويند: اى كاش خدا را فرمان برده بوديم و پيامبر را فرمان برده بوديم. (66) و گويند: پروردگار ما، ما مهترانمان و بزرگانمان را فرمان برديم تا ما را از راه بدر بردند، (67) پروردگار ما، آنان را از عذاب دو چندان بده و آنان را لعنت كن لعنتى سهمگين. (68) هان اى كسانى كه ايمان آوردند، مانند كسانى مباشيد كه موسى را آزردند پس خدا او را از آنچه (به افترا) گفتند تبرئه ساخت در حالى كه نزد خدا آبرومند بود. (69) هان اى كسانى كه ايمان آوردند، از خدا پروا گيريد و سخنى استوار بگوييد، (70) كارهايتان را برايتان بصلاح آرد و از گناهانتان در گذرد، و هر كه از خدا و پيامبرش فرمان برد بيقين كامياب گردد كاميابى بزرگى. (71) بيگمان ما امانت را بر آسمان و زمين و كوهساران عرضه كرديم پس از اينكه آن را بر دوش گيرند خوددارى نمودند و از آن بهراسيدند و آدمى آن را بر دوش كشيد زيرا كه وى ستمكارى نادان بود، (72) تا خدا مردان و آنان منافق و مردان و آنان مشرك را عذاب كند و خدا توبه مردان و آنان مؤمن بپذيرد و خدا آمرزندهاى مهربان است. (73)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 855