نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 873
دو دريا با هم يكسان نيستند، اين شيرين خوش گوارا و آن شور زبانگزاست، و از هر دوى آنها گوشت تازه (مرغابى و ماهى) مىخوريد، و مرواريد بيرون مىآوريد كه آن را بر خود مىآراييد، و مىبينى كشتى در آن روان و بران است تا شما از فضل پروردگار بهرهمند شويد و شايد شكر كنيد. (12) خداوند شب را در روز در مىآورد و روز را در شب در مىآورد، و خورشيد و ماه را نرم روان ساخت و اين هر دو تا سرانجامى نامبرده و معين مىروند. آن است خداوند شما و پروردگارتان كه پادشاهى از آن اوست. و كسانى جز او كه مىخوانيد و مىپرستيد بقدر پوست هسته خرمايى در اختيار ندارند. (13) اگر آنها را بخوانيد دعاى شما را نمىشنوند و اگر بشنوند به شما جواب ندهند و در دوران رستاخيز شركتان را ناديده انگارند و ناسپاسى كنند. و هيچكس ترا مانند بسيار آگاه خبر ندهد. (14) هان اى آدميان، شما فقير و نيازمند خداييد و توانگر ستوده خداوند است. (15) اگر بخواهد شما را مىبرد و آفريدهاى نو پديد مىآورد. (16) و اين كار براى خدا دشوار نيست. (17) هيچ مسؤوليتدارى بار مسؤوليت گناه ديگرى را متحمل نتواند گشت و اگر كسى كه از مسؤوليت گناه گرانبار است ادعاى تحمل مسؤوليت گناه ديگرى را كند هيچ از بار آن گناه بر دوش او نهاده نخواهد گشت گر چه با آن گناهكار خويشاوند نزديك باشد. تو فقط كسانى را بيم مىدهى كه از پروردگارشان در مورد پنهانى (و قيامت و كيفرش كه پنهان است) بيمناكند و نماز را بر پاى دارند و هر كس به پاكى گرايد و زكات دهد در واقع به مصلحت خويش به پاكى گراييده و زكات داده باشد، و بازگشت بسوى خداست. (18)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 873