نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 893
37- سورة الصافات به نام خداوند بخشاينده مهربان سوگند به صف كشيدگان بصف، (1) و به رانندگان (ابرها) راندنى، (2) و به تلاوت كنندگان قرآن (يا پند آسمانى)، (3) كه معبود شما يگانه است، (4) پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است و پروردگار مشرقهاست. (5) بيگمان ما آسمان دنيا را به زيور اختران بياراستيم، (6) و تا حفظ كنيم از هر شيطان تهى از خيرى، (7) بطورى كه نتوانند به عالم بالا گوش فرا دهند و از هر سو بقصد راندن مورد تيراندازى قرار گيرند، (8) و عذابى دايم دارند، (9) مگر آنكه بربايد ربودنى، كه درخش آتشى شكافنده او را پى خواهد گرفت. (10) ازين رو از آنان بپرس كه آيا آنان از لحاظ آفرينش محكم ترند يا كسى كه ما آفريديم؟ زيرا ما آنان را از گلى چسبنده آفريديم. (11) واقع اين است كه تو در شگفت شدى و آنان مسخره مىكنند، (12) و چون پند داده شوند پند نمى پذيرند، (13) و چون آيتى بينند به مسخره مىگيرند (14) و گويند: اين جز جادويى آشكار نباشد، (15) آيا چون بميريم و خاك و استخوان شويم باز هم برانگيخته مىشويم؟ (16) و آيا پدران پيشين ما؟ (17) بگو: آرى، و در حالى كه خوار باشيد. (18) و بيگمان آن جز يك بانگ زدن نباشد كه بناگاه ايشان مىنگرند (19) و گويند: اى واى بر ما كه اين دوران جزاست. (20) اين است دوران جدا شدن حق از باطل كه شما آن را دروغ مىشمرديد. (21) آن كسان را كه ستم كردند و اقران آنان و هر چه را كه بجاى خدا مى پرستيدند برانگيزيد (22) و آنان را به راه دوزخ هدايت كنيد. (23) و آنان را ايستاده داريد زيرا كه بايد پرسيده شوند: (24)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 893