نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 895
چه شده است شما را كه به هم يارى نمىكنيد؟ (25) واقعيت اين است كه آنان آن روز تسليم شدهاند (26) و برخى از آنان به ديگران رو كرده مىپرسند (27) و مى گويند: شما بوديد كه به نام دلسوزى پيش ما مىآمديد؟ (28) گويند: نه، در واقع شما مؤمن نبوديد. (29) و ما هيچ سلطهاى بر شما نداشتيم و در واقع شما جمعى سركش بوديد، (30) و اينك سخن پروردگارمان عليه ما به تحقق پيوست كه ما چشنده (عذاب) هستيم، (31) و ما شما را به بيراهه برديم زيرا كه ما خود به بيراهه رفته بوديم. (32) بهمين سبب، آنان در آن روزگار در عذاب مشتركند. (33) بيگمان ما با تبهكاران چنين كنيم. (34) آنان چنين بودند كه وقتى به آنان گفته مى شد: لا اله الا الله، آنان استكبار مىورزيدند، (35) و مىگفتند: مگر ما معبودهاى خويش را بخاطر شاعرى ديوانه رها مىكنيم؟ (36) واقع اين است كه وى حق را آورد و پيامبران را تصديق كرد. (37) بنابر اين شما عذاب دردناك را مىچشيد (38) و جز آنچه مىكرديد جزايتان ندهند، (39) مگر بندگان بىآلايش خدا، (40) ايشانند كه روزى معينى دارند (41) ميوهها، آنهم در حالى كه در بهشتهاى نعمت گرامى شدگانند (42) در ضمن آيه قبلى ترجمه شد. (43) نشسته بر تختهاى روبرو نهاده (44) جامى از چشمه خوشگوار برايشان مىگردانند (45) كه سپيدگون و لذتبخش به نوشندگان است (46) و در آن سردرد نباشد و نه آنان از آن مست شوند، (47) و نزديك ايشان حوريانى باشند كه تنها به شوى خويش مىنگرند (48) و پندارى آنان تخم پرندهاى نهاده در آشيانهاند. (49) پس برخى از ايشان به برخى ديگر رو كرده از هم مىپرسند، (50) يكى از آنان گويد: من در دنيا همنشينى داشتم (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 895