نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 905
شما را چه مىشود؟ چگونه داورى مىكنيد؟ (154) آيا هنوز هم پند نمىگيريد؟ (155) يا شما را حجتى روشن است؟ (156) در آن صورت كتاب خود را بياوريد اگر راست مىگوييد. (157) و ميان خدا و پريان رابطه نسبى انگاشتند و بيقين پريان مى دانند كه آنان در دوزخ حاضر شدگانند. (158) منزه است خدا از آنچه به زبان مى آورند (159) مگر بندگان بىآلايش خدا. (160) پس بيشك شما و آنها كه مى پرستيد (161) نمىتوانيد كسى را از راه دين بلغزانيد (162) مگر كسى را كه او خود به آتشى رفتنى است. (163) و هيچكس از ما نيست مگر اينكه مقامى مشخص دارد (164) و بيگمان ما صف كشيدگانيم (165) و بيشك ما او را بپاكى ستايندگانيم. (166) و گر چه آنان مىگفتند: (167) اگر كتاب پندآموزى از پيشينيان نزد ما مىبود (168) قطعا ما بندگان بىآلايش خدا مىشديم. (169) سپس به آن كافر شدند و زود باشد كه بدانند. (170) و سخن ما به پيامبران ما كه بندگان ما هستند از پيش گفته شد (171) كه آنان قطعا يارى شدگان آنان خواهند بود (172) و بيگمان لشگريان ما هستند كه پيروز مىشوند. (173) بهمين سبب روى از آنان بگردان تا به قيامت، (174) و ايشان را بنگر كه بزودى خواهند ديد. (175) آيا عذاب ما را بشتاب مىخواهند؟ (176) پس چون به پيرامون آنان فرود آيد چه بد باشد بامداد بيم داده شدگان. (177) پس روى از آنان برتاب تا قيامت، (178) و آنان را بنگر كه بزودى آنان خواهند ديد. (179) منزه و برتر است پروردگار تو، پروردگار عزت و اقتدار از آنچه بر زبان مى آورند. (180) و سلام بر پيامبران، (181) و سپاس خداى راست كه پروردگار عالمهاى آفريدگان است. (182)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 905