نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 907
38- سورة ص به نام خداوند بخشاينده مهربان صاد، به قرآن آن پنددار سوگند (1) كه در واقع كسانى كه كافر شدند در حال قدرت نمايى و مخالفتاند. (2) بسا نسلها را پيش از ايشان نابود كرديم تا به همديگر بانگ داده كمك طلبيدند و گريزگاهى نبود. (3) و از اينكه آنها را پيامبر اعلام خطر كنندهاى از (جنس و قوم) آنها آمد در شگفت شدند و كافران گفتند: اين جادوگرى دروغساز است، (4) آيا خدايان را خدايى يگانه مىگرداند؟ بيشك اين چيز شگفت انگيزى است (5) و از آن ميان اشراف براه افتادند كه: برويد و بر سر (دفاع از) خدايانتان پاى داريد زيرا اين همان چيز مطلوب است، (6) چنين چيزى در آخرين دين نشنيدهايم، اين جز از پيش خود ساختنى نيست، (7) آيا از ميان ما به او پند فرو مىرسد؟ حقيقت اين است كه آنها درباره پند (و وحى) من به شك اندرند، در واقع هنوز عذاب را نچشيدهاند. (8) يا مگر خزائن رحمت پروردگار شكست ناپذير نعمت ريز ترا مالكند؟ (9) يا مگر فرمانروايى آسمانها و زمين و ميانه آن دو را دارند؟ پس بگذار به فراز علل و اسباب بر آيند. (10) آنجا سپاهى از اين قبايل مشرك، شكست خورده هست. (11) پيش از ايشان قوم نوح و عاد و قوم فرعون سپاهدار (12) و ثمود و قوم لوط و مدينه" ايكه"، تكذيب كردند، اينها قبايل مشركاند. (13) هيچيك نشد كه پيامبران را تكذيب نكنند، پس كيفر واجب آمد و به تحقق پيوست. (14) ايشان جز يك نهيب را كه درنگ هم ندارد نمىبينند. (15) و گفتند: پروردگار ما، سهم ما را زود و پيش از دوران حسابرسى به ما بده (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 907