نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 909
در مقابل آنچه مىگويند شكيبايى نما و بنده ما داود توانمند را به ياد آر، بيگمان وى تو به كار و بسيار در پى خشنودى خدا بود. (17) ما كوهها را در قبضه كار گيرى وى در آورديم تا شامگاهان و سپيده دمان پذيراى اراده وى مىشدند، (18) و پرندگان فرا گرد هم و همگى سرگشته او بودند، (19) و به كشورش پيوستگى و همبستگى بخشيديم و به وى دانش اداره جامعه و خلق و فن سخنرانى شيوا و كوتاه روشنگر آموختيم. (20) آيا داستان آن دو مدعى به تو رسيد كه از ديوار محراب بر آمدند. (21) و به خدمت داود رسيدند تا او از آنها بترسيد؟ گفتند: نترس، دو مدعى هستيم كه يكى به ديگرى تعدى كرده است، حال بموجب قانون الهى ميان ما داورى كن و بيداد منما و ما را به راه هموار راست رهنمون شو. (22) اين هموطن من است، نود و نه ميش دارد و من يك ميش دارم، به من گفت: آن را به من بسپار. و در گفتگو با من، مرا عاجز كرد. (23) (داود) گفت: قطعا با مطالبه اينكه ميش ترا به ميشهايش ضميمه كند به تو ستم روا داشته است، و بسيارى از شريكان به يكديگر تعدى مىنمايند مگر كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند كه آنها اندكاند. و داود گمان برد كه در حقيقت ما او را به آزمايش لغزاندهايم، بهمين جهت از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع و كرنش افتاد و توبه برد. (24) پس ما آن كرده را براى آمرزيديم و يقينا او نزد ما منزلتى ويژه و فرجامى نيك دارد. (25) اى داود، ما تو را در آن كشور جانشين ساختيم پس در ميان آدميان بموجب قانون الهى داورى كن و دلخواهت را پيروى منما كه تو را از راه خدا بلغزاند، بيگمان كسانى كه از راه خدا مىلغزند عذابى شديد دارند. بخاطر اينكه دوران حساب را فراموش كردند. (26)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 909