نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 913
و خويشاوندانش و به همان تعداد همراه به وى عطا كرديم بعنوان رحمتى از ما و پندى براى خردمندان. (43) و مشتى گياه به دستت بگير و آنگاه با آن بزن و بيهوده سوگند مخور. ما او را بندهاى شكيبا يافتيم، خوشا پرستنده، بيگمان او توبهگر است. (44) و ياد كن بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه صاحبان قوت و بصيرت بودند. (45) مسلما ما آنان را توفيق داديم تا خصلت يادآورى سراى بازپسين بطور خالصانه و بىشائبه را كسب كنند، (46) و بيشك آنان نزد ما قطعا از نيكان برگزيدهاند. (47) و اسماعيل و يسع و ذو الكفل را كه همه از نيكانند بياد آور. (48) اين پندى است، و مسلما پرهيزگاران را سر منزلى نيكو است، (49) بهشتهاى ثابت و برقرار كه دروازه هايش به رويشان گشاده است، (50) در آنها تكيه زدهاند، در آنها ميوههاى بسيار و نوشيدنى مىطلبند. (51) و همسران نظر پاك همسن و سال و متجانس دارند. (52) اين است آنچه براى دوران حساب به شما وعده داده مىشود. (53) يقينا اين همان روزى ماست، تمام شدنى نيست. (54) اين يكى، و شك نيست، كه سركشان قطعا سر منزلى خيلى بد دارند: (55) دوزخ، به آن در افكنده مىشوند و بد بسترى است (56) اين ديگرى، اينك بچشند آن را آب جوشان و چرك (57) و چيزهاى ديگر از همان شكل و متمم آنها. (58) اين تيپى است كه همراه شما به آنجا در مىآيند و نه سلام بر آنها و نه درودى، آنها به آتش دوزخ در افتادند. (59) گفتند: در حقيقت نه سلام و نه درود شما را باد شما بوديد كه اين را براى ما پيش آورديد كه چه بد جايگاهى است (60) گفتند: پروردگار ما، هر كه اين را براى ما پيش آورد عذابش را در آتش دوزخ به دو برابر افزايش ده. (61)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 913