نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 945
و اى قوم من، شگفتا كه من شما را به رهايى (از آتش دوزخ) مىخوانم و شما مرا به آتش مىخوانيد، (41) مرا دعوت مىكنيد به اينكه به خدا كافر شوم و آنچه را كه بدان علمى ندارم شريك او بدانم حال آنكه من شما را بسوى مقتدر آمرزگار دعوت مى كنم، (42) حق اين است كه آنچه مرا بسويش مىخوانيد او نه در دنيا دعوتى داشته باشد و نه در آخرت، و شك نيست كه بازگشتن ما بسوى خداست و اسرافكاران اهل دوزخند، (43) پس زود باشد كه آنچه را به شما گفتم بياد آوريد، و من كارم را به خدا تفويض مىكنم زيرا كه خدا به بندگان خويش بيناست. (44) آنگاه خدا او را از پيشامدهاى ناگوارى كه از سر بدخواهى عليه او تدبير مى كردند محفوظ داشت و گزند عذاب دار و دسته فرعون را فرا گرفت. (45) آن آتش كه هر بامدادان و هر شبانگاهان بر آن عرضه شوند و در دوران قيامت گفته شود كه دار و دسته فرعون را به سخت ترين عذابها در آوريد. (46) در آن هنگام در آتش عليه يكديگر استدلال كنند و ضعيفان به مستكبران گويند: ما دنباله رو شما بوديم آيا اينك پارهاى از آتش را بجاى ما تحمل مى كنيد؟ (47) مستكبران گويند: بيگمان ما همه در آن هستيم زيرا كه خدا ميان بندگانش چنين حكم رانده است. (48) و كسانى كه در آتشند به نگهبانان دوزخ گويند: از پروردگارتان بخواهيد كه براى يك روز عذاب را از ما بردارد. (49)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 945