نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 947
آنان گويند: آيا اين طور نبود كه پيامبرانتان با دلايل روشن نزد شما مى آمدند؟ گويند: آرى، بود. آنان گويند: بنابر اين دعا كنيد اما بدانيد كه دعاى كافران جز بهدر نرود. (50) بيگمان ما پيامبرانمان را و كسانى را كه ايمان آوردند در زندگى دنيا و در دورانى كه شاهدان برخيزند يارى و پيروزى دهيم (51) در آن دوران كه ستمگران را عذر خواهيشان سودى نبخشد و لعنت بر آنان باشد و سراى بدى داشته باشند. (52) و محققا ما به موسى هدايت عطا كرديم و بنى اسرائيل را كتاب (آسمانى) به ميراث داديم (53) كه هدايت بود و پندى براى خردمندان. (54) ازين رو شكيبا باش زيرا كه وعده خدا تحقق يافتنى است و براى گناهت آمرزش بخواه و شبانگاه و بامداد به ستايش پروردگارت تسبيح گوى. (55) بيگمان كسانى كه در باره آيات خدا بدون اينكه حجتى به آنان رسيده باشد مجادله مىكنند در اندرونشان جز تكبرى كه هرگز به آن نخواهند رسيد ندارند. ازين رو (از شر آن متكبران) به خدا پناه ببر زيرا كه او شنواى بيناست. (56) بيشك آفرينش آسمانها و زمين بزرگتر از آفرينش آدميان است ولى بيشتر آدميان نمىدانند. (57) و كور و بينا يكسان نباشند و نه كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند با بدكار برابرند، اندك مواردى پند مىگيريد. (58)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 947