نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 959
و به پوستشان گويند: چرا عليه ما شهادت داديد؟ (پوستها) گويند: خدايى كه همه چيز را به سخن در آورد ما را هم به سخن در آورد و اوست كه اولين بار ما را آفريد و بسوى او باز مىگرديد. (21) و شما (در دنيا) از اين محفوظ نبوديد كه گوشتان يا چشمانتان يا پوستهايتان عليه تان شهادت دهند، ولى گمان برديد كه خدا بسيارى از كارهايى را كه مىكنيد نمىدادند. (22) و همان گمانتان كه به پروردگارتان برديد شما را چنين ساقب كرد تا از زيانكاران گشتيد. (23) بنابر اين اگر (مشركان عرب بر عقيده و رفتارشان) مقاومت كنند آتش جايگاهشان خواهد بود، و در صورتى كه طلب عفو كنند باز از توبه پذيرفتگان نشوند. (24) و بر آنان اقرانى همدم و محيط ساختيم كه براى آنان گذشته شان و آينده شان را بيارايند و بر اثرش گفته خدا عليه آنان به تحقق پيوندد آنان همراه گروههاى ديگرى از آدمى و پرى كه پيش از ايشان بودند، براستى كه آنان زيانكار بودند. (25) و كسانى كه كافر شدند گفتند: به اين قرآن گوش نسپارند و در ميان تلاوت آن حرف بىمعنى بزنيد شايد كه شما پيروز شويد. (26) پس قطعا كسانى را كه كافر شدند عذابى شديد خواهيم چشانيد و كيفر بدترين كارهايشان را به آنان خواهيم داد. (27) آن است كيفر دشمنان خدا: آتش، كه در آن اقامت هميشگى خواهند كرد به كيفر آن انكارها كه با آيات ما داشتند. (28) و (در قيامت) كسانى كه كافر شدند گفتند: پروردگار ما، آن كسانى از پريان و آدميان را كه ما را گمراه كردند نشان ما بده تا هر دو دسته را زير پاهايمان بگذاريم تا از پست شدگان باشند. (29)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 959