نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 961
بيگمان كسانى كه گفتند پروردگار ما خداست آنگاه روى خويش راست سوى او نهادند فرشتگان بر ايشان فرود آيند كه مترسيد و اندوه مخوريد و مژده تان بهشتى باد كه به شما وعده داده مىشد، (30) ما در زندگى دنيا سرپرست و دوست شماييم و در آخرت هم، و در آن (آخرت يا بهشت) هر چه دلتان بخواهد براى شما خواهد بود و هر چه بطلبيد براى شما خواهد بود، (31) ميهمانسرايى است از آمرزندهاى مهربان. (32) و چه كسى خوش گفتارتر از آن است كه بسوى خدا دعوت كرد و كار شايسته كرد و گفت: من از مسلمانانم (يا گردن نهادگان)؟ (33) و كار خوشايند با كار بد يكسان نيست، با كار خوشايند پاسخ ده تا بناگاه آن كس كه ميان تو و او دشمنى است چنان شود كه دوستى صميمى باشد. (34) و آن (بهشت يا انجام كار خوشايند در جواب كار بد) را ببر نگيرند مگر كسانى كه شكيبايى ورزيدند و ببر نگيرد مگر كسى كه بسى نيكبخت باشد. (35) و هر گاه گرايشى از شيطان ترا بسويى گرايش داد به خدا پناه ببر زيرا كه او شنواى داناست. (36) و از آيتهاى او شب و روز و خورشيد و ماه است. سجده به خورشيد يا به ماه مبريد بلكه خدايى را كه آنها را آفريد سجده بريد اگر فقط او را مى پرستيد. (37) پس اگر استكبار ورزيدند بدان كه آنها كه نزد پروردگار تو هستند شبانه روز تسبيح او مىگويند و هيچ خسته و دلتنگ نمىشوند. (38)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 961