نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 963
و از آيتهاى او اين است كه تو زمين را مىبينى پژمرده است، بعد چون آب بر آن فرو باريديم به جنبش در آيد و رشد يابد، آن كس كه زمين را زنده كند البته زنده كننده مردگان تواند بود زيرا كه او بر همه چيز تواناست. (39) بيگمان كسانى كه درباره آيات ما سخن منحرف از جاده صواب گويند بر ما پنهان نمانند. آيا كسى كه در دوران قيامت به آتش افكنده مىشود بهتر است يا كسى كه بىبيم بيايد؟ هر چه خواهيد بكنيد زيرا كه او به هر چه انجام دهيد بيناست. (40) بيگمان آنان همان كسانى هستند كه به پند قرآن وقتى كه به آنان داده شد كافر شدند حال آنكه آن كتابى گرانقدر است. (41) كه نه واقعيات و كتابهاى آسمانى گذشته ابطالش كند و نه واقعيات آينده، و فروفرستادنى از حكيمى ستوده است. (42) آنچه به تو گفته مىشود درست همان است كه به پيامبران پيش از تو گفته شد، بيگمان پروردگار تو البته داراى آمرزش است و داراى كيفرى دردناك. (43) و اگر اين را قرآنى بر زبانى غير عربى كرده بوديم حتما مىگفتند: چرا آيه هايش متمايز و گويا نشده است؟ گفتارى غير عربى با عربى؟ بگو: آن (قرآن) براى كسانى كه ايمان آوردند هدايت و شفاست، و كسانى كه ايمان نمىآورند در گوشهايشان سنگينى است و آن (قرآن) برايشان ناديدنى، اينان را از جايى دور آواز مىدهند (به طبيعت حالشان با پيام قرآن فاصلهاى بسيار دارند) (44) و چنين شد كه به موسى كتاب (آسمانى) داديم، پس بر سرش اختلاف شد، و اگر نه سخنى بود كه پيشتر از جانب پروردگارت رفته بود البته ميانشان داورى و فيصله مىشد در حالى كه آنان در باره اش در شكى كژانديشانه بودند. (45) هر كس كار شايستهاى كند به نفع خويش كرده باشد و هر كس بد كند عليه خويش باشد، و پروردگار تو بندگان را ستمگر نيست. (46)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 963