نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 973
اين همان است كه خدا بندگانش را به آن مژده مىدهد، آن كسان را كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند. بگو: من در ازاى اين كار مزدى مطالبه نمىكنم جز اينكه خويشاوندانم را دوست بداريد، و هر كه كار نيكى انجام دهد به او در آن كار نيك يك نيكويى بيافزاييم زيرا كه خدا آمرزگارى شكرپذير است. (23) يا مىگويند: به دروغ عليه خدا چيزى از پيش خود ساخت. اگر خدا بخواهد بر دل تو مهر زند، و خدا با سخنانش باطل را از بين ببرد و حق را برقرار گرداند زيرا كه او به آنچه در اندرون آدميان است داناست. (24) و اوست كه توبه را از بندگانش مىپذيرد و از كارهاى بد در مىگذرد و مى داند كه چه مىكنيد. (25) و دعاى كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند اجابت مى كند و به آنان از فضل خويش مىافزايد، و كافران عذابى شديد دارند. (26) و اگر خدا روزى را بر بندگانش فراخ كردى در زمين به تجاوز مسلحانه برمىخاستند، ولى به اندازهاى كه مىخواهد فرود مىآورد زيرا كه او از بندگانش خبردار و بيناست. (27) و اوست كه باران را پس از آنكه (مردم از آمدنش) نوميد شدند فرو مى فرستد و رحمت خويش را مىپراكند و او سرپرستى ستوده است. (28) و از آيتهاى او آفرينش آسمانها و زمين است و آنچه از چارپايان كه در آن دو پراكنده است و او بر گرد آوردن آنها چون بخواهد تواناست. (29) و هر مصيبتى كه به شما برسد بسبب آن كارهاست كه با دست خود كردهايد، و از بسيارى (گناهان) در مىگذرد. (30) و شما بستوه آورنده در زمين نيستيد و در برابر خدا هيچ سرپرست مددكار يا يارى دهندهاى نداريد. (31)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 973