نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 981
و آنكه آبى از آسمان باندازه فرو فرستاد تا با آن شهرستانى مرده را زنده كرديم، اينچنين (از قبر) بيرون آورده مىشويد، (11) و آنكه همه اصناف موجودات را بيافريد و براى شما كشتيها و چارپايانى قرار داد كه بر آنها سوار مىشويد، (12) تا بر پشت آنها راست نشينيد آنگاه چون راست بر آنها نشستيد نعمت پروردگارتان را بياد آوريد و بگوييد: منزه است آنكه اين را رام ما گردانيد در حالى كه ما بر آن قادر نبوديم، (13) و بيگمان ما البته بسوى پروردگارمان باز مىگرديم، (14) و براى او (يعنى خدا) از بندگانش جزيى (از صفات يا از خود آنها) قرار دادند براستى كه انسان البته ناسپاسى آشكار است. (15) آيا (خدا) از آنچه مىآفريند دختران را برگزيد و پسران را به شما اختصاص داد؟ (16) حال آنكه هر گاه به يكى از آنان همان چيزى را مژده دهند كه براى خداى رحمان پسنديده است رويش در حالى كه خشم خويش فرو مىخورد سياه مىشود. (17) آيا كسى (را نسبت فرزندى خدا مىدهيد) كه در ميان زيور پرورده مى شود و بهنگام كشمكش استدلالى بيانى نارسا دارد؟ (18) و فرشتگان را كه خود بندگان خداى رحمانند آن قرار دادند، آيا شاهد آفرينش آنها بودهاند؟ بزودى شهادت آنان ثبت مىشود و در اين باره بازخواست خواهند شد. (19) و گفتند: اگر خداى رحمان خواسته بود ما آنان (فرشتگان) را نمى پرستيديم. ايشان به آن هيچ علمى ندارند و جز بيهوده نمىبافند. (20) يا ما پيش از آن كتابها (ى آسمانى) عطا كرديم و آنان آن را دستاويز قرار مى دهند؟ (21) نه، واقعيت اين است كه مىگويند: ما پدرانمان را بر آيينى يافتيم و ما بر پى آنان روانيم. (22)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 981