ترجمه قرآن - فولادوند، محمدمهدى - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 349

آيا آيات من بر شما خوانده نمى‌شد و [همواره‌] آن را مورد تكذيب قرار نمى‌داديد؟ (105)
مى‌گويند: «پروردگارا، شقاوت ما بر ما چيره شد و ما مردمى گمراه بوديم.» (106)
پروردگارا، ما را از اينجا بيرون بر، پس اگر بازهم [به بدى‌] برگشتيم، در آن صورت ستمگر خواهيم بود. (107)
مى‌فرمايد: « [برويد] در آن گم شويد و با من سخن مگوييد.» (108)
در حقيقت، دسته‌اى از بندگان من بودند كه مى‌گفتند: «پروردگارا، ايمان آورديم. بر ما ببخشاى و به ما رحم كن [كه‌] تو بهترين مهربانانى.» (109)
و شما آنان [مؤمنان‌] را به ريشخند گرفتيد، تا [با اين كار] ياد مرا از خاطرتان بردند و شما بر آنان مى‌خنديديد. (110)
من [هم‌] امروز به [پاس‌] آنكه صبر كردند، بدانان پاداش دادم. آرى، ايشانند كه رستگارانند. (111)
مى‌فرمايد: «چه مدت به عدد سالها در زمين مانديد؟» (112)
مى‌گويند: «يك روز يا پاره‌اى از يك روز مانديم. از شمارگران [خود] بپرس.» (113)
مى‌فرمايد: «جز اندكى درنگ نكرديد، كاش شما مى‌دانستيد.» (114)
آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‌ايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمى‌شويد؟ (115)
پس والاست خدا، فرمانرواى بر حق، خدايى جز او نيست. [اوست‌] پروردگار عرش گرانمايه. (116)
و هر كس با خدا معبود ديگرى بخواند، كه براى آن برهانى نخواهد داشت، حسابش فقط با پروردگارش مى‌باشد، در حقيقت، كافران رستگار نمى‌شوند. (117)
و بگو: «پروردگارا، ببخشاى و رحمت كن [كه‌] تو بهترين بخشايندگانى. (118)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 349

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست