ترجمه قرآن - فولادوند، محمدمهدى - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 387

و چون به رشد و كمال خويش رسيد، به او حكمت و دانش عطا كرديم، و نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم. (14)
و داخل شهر شد بى‌آنكه مردمش متوجّه باشند. پس دو مرد را با هم در زدوخورد يافت: يكى، از پيروان او و ديگرى از دشمنانش [بود]. آن كس كه از پيروانش بود، بر ضدّ كسى كه دشمن وى بود، از او يارى خواست. پس موسى مشتى بدو زد و او را كشت. گفت: «اين كار شيطان است، چرا كه او دشمنى گمراه‌كننده [و] آشكار است.» (15)
گفت: «پروردگارا، من بر خويشتن ستم كردم، مرا ببخش.» پس خدا از او درگذشت كه وى آمرزنده مهربان است. (16)
[موسى‌] گفت: «پروردگارا به [پاس‌] نعمتى كه بر من ارزانى داشتى هرگز پشتيبان مجرمان نخواهم بود.» (17)
صبحگاهان در شهر، بيمناك و در انتظار [حادثه‌اى‌] بود. ناگاه همان كسى كه ديروز از وى يارى خواسته بود [باز] با فرياد از او يارى خواست. موسى به او گفت: «به راستى كه تو آشكارا گمراهى.» (18)
و چون خواست به سوى آنكه دشمن هر دوشان بود حمله آورد، گفت: «اى موسى، آيا مى‌خواهى مرا بكشى چنان كه ديروز شخصى را كشتى؟ تو مى‌خواهى در اين سرزمين فقط زورگو باشى، و نمى‌خواهى از اصلاحگران باشى.» (19)
و از دورافتاده‌ترين [نقطه‌] شهر، مردى دوان دوان آمد [و] گفت: «اى موسى، سران قوم در باره تو مشورت مى‌كنند تا تو را بكشند. پس [از شهر] خارج شو. من جدّا از خيرخواهان توام.» (20)
موسى ترسان و نگران از آنجا بيرون رفت [در حالى كه مى‌] گفت: «پروردگارا، مرا از گروه ستمكاران نجات بخش.» (21)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 387

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست