در اين روز، اهل بهشت كار و بارى خوش در پيش دارند. (55) آنها با همسرانشان در زير سايهها بر تختها تكيه مىزنند. (56) در آنجا براى آنها [هر گونه] ميوه است و هر چه دلشان بخواهد. (57) از جانب پروردگار [ى] مهربان [به آنان] سلام گفته مىشود. (58) و اى گناهكاران، امروز [از بىگناهان] جدا شويد. (59) اى فرزندان آدم، مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد، زيرا وى دشمن آشكار شماست؟ (60) و اينكه مرا بپرستيد؛ اين است راه راست! (61) و [او] گروهى انبوه از ميان شما را سخت گمراه كرد؛ آيا تعقّل نمىكرديد؟ (62) اين است جهنّمى كه به شما وعده داده مىشد! (63) به [جُرم] آنكه كفر مىورزيديد، اكنون در آن درآييد. (64) امروز بر دهانهاى آنان مُهر مىنهيم، و دستهايشان با ما سخن مىگويند، و پاهايشان بدانچه فراهم مىساختند گواهى مىدهند. (65) و اگر بخواهيم، هرآينه فروغ از ديدگانشان مىگيريم تا در راه [كج] بر هم پيشى جويند؛ ولى [راه راست را] از كجا مىتوانند ببينند؟ (66) و اگر بخواهيم، هرآينه ايشان را در جاى خود مسخ مىكنيم [به گونهاى] كه نه بتوانند بروند و نه برگردند. (67) و هر كه را عمر دراز دهيم، او را در خلقت دچار افْت مىكنيم؛ آيا نمىانديشند؟ (68) و [ما] به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست؛ اين [سخن] جز اندرز و قرآنى روشن نيست. (69) تا هر كه را [دلى] زنده است بيم دهد، و گفتار [خدا] در باره كافران محقّق گردد. (70)