38- سورة ص به نام خداوند رحمتگر مهربان صاد. سوگند به قرآن پراندرز. (1) آرى، آنان كه كفر ورزيدند در سركشى و ستيزهاند. (2) چه بسيار نسلها كه پيش از ايشان هلاك كرديم كه [ما را] به فرياد خواندند، و [لى] ديگر مجال گريز نبود. (3) و از اينكه هشداردهندهاى از خودشان برايشان آمده درشگفتند، و كافران مى گويند: «اين، ساحرى شيّاد است. (4) آيا خدايان [متعدّد] را خداى واحدى قرار داده؟ اين واقعاً چيز عجيبى است.» (5) و بزرگانشان روان شدند [و گفتند:] «برويد و بر خدايان خود ايستادگى نماييد كه اين امر قطعاً هدف [ما] ست. (6) [از طرفى] اين [مطلب] را در آيين اخير [عيسوى هم] نشنيدهايم؛ اين [ادّعا] جز دروغبافى نيست. (7) آيا از ميان ما قرآن بر او نازل شده است؟» [نه!] بلكه آنان در باره قرآنِ من دودلند. [نه،] بلكه هنوز عذاب [مرا] نچشيدهاند. (8) آيا گنجينههاى رحمت پروردگار ارجمندِ بسيار بخشنده تو نزد ايشان است؟ (9) آيا فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آنِ ايشان است؟ [اگر چنين است] پس [با چنگ زدن] در آن اسباب به بالا روند. (10) اين سپاهكِ دستههاى دشمن در آنجا [بَدْر] درهم شكستنىاند. (11) پيش از ايشان قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب [عمارت و] خرگاهها تكذيب كردند. (12) و ثمود و قوم لوط و اصحاب ايْكَه [نيز به تكذيب پرداختند] آنها دستههاى مخالف بودند. (13) هيچ كدام نبودند كه پيامبران [ما] را تكذيب نكنند، پس عقوبت [من بر آنان] سزاوار آمد. (14) و اينان جز يك فرياد را انتظار نمىبرند كه هيچ [مجال] سر خاراندنى در آن نيست. (15) و گفتند: «پروردگارا، پيش از [رسيدنِ] روز حساب، بهره ما را [از عذاب] به شتاب به ما بده.» (16)