ترجمه قرآن - فولادوند، محمدمهدى - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 477

41- سورة فصلت‌
به نام خداوند رحمتگر مهربان‌
حاء، ميم. (1)
وحى [نامه‌] اى است از جانب [خداى‌] رحمتگر مهربان. (2)
كتابى است كه آيات آن، به روشنى بيان شده. قرآنى است به زبان عربى براى مردمى كه مى‌دانند. (3)
بشارتگر و هشداردهنده است. و [لى‌] بيشتر آنان رويگردان شدند، در نتيجه [چيزى را] نمى‌شنوند. (4)
و گفتند: «دلهاى ما از آنچه ما را به سوى آن مى‌خوانى سخت محجوب و مهجور است. و در گوشهاى ما سنگينى و ميان ما و تو پرده‌اى است؛ پس تو كار خود را بكن ما [هم‌] كار خود را مى‌كنيم.» (5)
بگو: «من، بشرى چون شمايم، جز اينكه به من وحى مى‌شود كه خداى شما خدايى يگانه است. پس مستقيماً به سوى او بشتابيد و از او آمرزش بخواهيد. و واى بر مشركان.» (6)
همان كسانى كه زكات نمى‌دهند و آنان كه به آخرت ناباورند. (7)
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند آنان را پاداشى بى‌پايان است. (8)
بگو: «آيا اين شماييد كه واقعاً به آن كسى كه زمين را در دو هنگام آفريد، كفر مى‌ورزيد و براى او همتايانى قرار مى‌دهيد؟ اين است پروردگار جهانيان.» (9)
و در [زمين‌]، از فراز آن [لنگرآسا] كوه‌ها نهاد و در آن خير فراوان پديد آورد، و مواد خوراكى آن را در چهار روز اندازه‌گيرى كرد [كه‌] براى خواهندگان، درست [و متناسب با نيازهايشان‌] است. (10)
سپس آهنگِ [آفرينشِ‌] آسمان كرد، و آن بخارى بود. پس به آن و به زمين فرمود: «خواه يا ناخواه بياييد.» آن دو گفتند: «فرمان‌پذير آمديم.» (11)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 477

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست