ترجمه قرآن - فولادوند، محمدمهدى - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 522

[ابراهيم‌] گفت: «اى فرستادگان! مأموريّت شما چيست؟» (31)
گفتند: «ما به سوى مردمى پليدكار فرستاده شده‌ايم، (32)
تا سنگهايى از گِل رُس بر [سر] آنان فرو فرستيم. (33)
[كه‌] نزد پروردگارت براى مُسرفان نشان‌گذارى شده است.» (34)
پس هر كه از مؤمنان در آن [شهرها] بود بيرون برديم. (35)
و [لى‌] در آنجا جز يك خانه از فرمانبران [خدا بيشتر] نيافتيم. (36)
و در آنجا براى آنها كه از عذاب پر درد مى‌ترسند، عبرتى به جاى گذاشتيم. (37)
و [نيز] در [ماجراى‌] موسى، چون او را با حجّتى آشكار به سوى فرعون گسيل داشتيم. (38)
پس [فرعون‌] با اركان [دولت‌] خود روى برتافت و گفت: « [اين شخص،] ساحر يا ديوانه‌اى است.» (39)
[تا] او و سپاهيانش را گرفتيم و آنان را در دريا افكنديم در حالى كه او [در آخرين لحظه‌] نكوهشگر [خود] بود. (40)
و در [ماجراى‌] عاد [نيز]، چون بر [سر] آنها آن بادِ مُهلك را فرستاديم. (41)
به هر چه مى‌وزيد آن را چون خاكسترِ استخوان مرده مى‌گردانيد. (42)
و در [ماجراى‌] ثمود [نيز عبرتى بود]، آن گاه كه به ايشان گفته شد: «تا چندى برخوردار شويد.» (43)
تا [آنكه‌] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند و در حالى كه آنها مى‌نگريستند، آذرخش آنان را فروگرفت. (44)
در نتيجه نه توانستند به پاى خيزند و نه طلب يارى كنند. (45)
و قوم نوح [نيز] پيش از آن [اقوامِ نامبرده همين گونه هلاك شدند]، زيرا آنها مردمى نافرمان بودند. (46)
و آسمان را به قدرت خود برافراشتيم، و بى‌گمان، ما [آسمان‌] گستريم. (47)
و زمين را گسترانيده‌ايم و چه نيكو گسترندگانيم. (48)
و از هر چيزى دو گونه [يعنى نر و ماده‌] آفريديم، اميد كه شما عبرت گيريد. (49)
پس به سوى خدا بگريزيد، كه من شما را از طرف او بيم‌دهنده‌اى آشكارم. (50)
و با خدا معبودى ديگر قرار مدهيد كه من از جانب او هشداردهنده‌اى آشكارم. (51)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فولادوند، محمدمهدى جلد : 1 صفحه : 522

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست