86- سورة الطارق به نام خداوند رحمتگر مهربان سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد. (1) و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست؟ (2) آن اختر فروزان. (3) هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است. (4) پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است؟ (5) از آب جهندهاى خلق شده، (6) [كه] از صُلْبِ مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مىآيد. (7) در حقيقت، او [خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست. (8) آن روز كه رازها [همه] فاش شود، (9) پس او را نه نيرويى مانَد و نه يارى. (10) سوگند به آسمانِ بارشانگيز، (11) سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت]، (12) [كه] در حقيقت، قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است؛ (13) و آن شوخى نيست. (14) آنان دست به نيرنگ مىزنند. (15) و [من نيز] دست به نيرنگ مىزنم. (16) پس كافران را مهلت ده، و كمى آنان را به حال خود واگذار. (17) 87- سورة الأعلى به نام خداوند رحمتگر مهربان نام پروردگار والاىِ خود را به پاكى بستاى: (1) همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد. (2) و آنكه اندازهگيرى كرد و راه نمود. (3) و آنكه چمنزار را برآورد؛ (4) و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيرهگون گردانيد. (5) ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند، تا فراموش نكنى؛ (6) جز آنچه خدا خواهد، كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مىداند. (7) و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مىگردانيم. (8) پس پند ده، اگر پند سود بخشد. (9) آن كس كه ترسد، بزودى عبرت گيرد. (10) و نگونبخت، خود را از آن دور مىدارد؛ (11) همان كس كه در آتشى بزرگ درآيد؛ (12) آن گاه نه در آن مىميرد و نه زندگانى مىيابد. (13) رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد؛ (14) و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد. (15)