نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 156
اهل بهشت، دوزخيان را صدا كرده و ميگويند: ما آنچه را كه پروردگارمان براى ما وعده فرموده بود، همه را حق يافتيم، آيا شما نيز آنچه را كه پروردگارتان به شما وعده داده بود، حق يافتيد؟ دوزخيان ميگويند: بلى آنها را حق يافتيم. در اين هنگام ندا دهنده در ميان آنان ندا سر مىدهد كه لعنت خدا بر ستمكاران باد. (44) بر آن كسانى كه مردم را از راه خدا باز مىداشتند و (با تبليغات مسموم كننده) ميخواستند آن را نادرست و نارسا نشان دهند و منكر آخرت بودند. (45) و در حد و اصل اهل بهشت و دوزخيان حائل و مانعى وجود دارد و بر بلنديهاى اطراف مردانى هستند كه همه آنها را از سيمايشان مىشناسند. (اين مأمورين كه در حد و اصل بهشت و دوزخ قرار گرفتهاند) اهل بهشت را صدا كرده و ميگويند: سلام بر شما در حالى كه اهل بهشت هنوز داخل بهشت نشدهاند. ولى اميد آن را دارند. (46) و هنگامى كه چشم بهشتيان بدوزخيان مىافتد، مىگويند: پروردگارا، ما را با گروه ستمكاران قرار مده. (47) و اهل اعراف (نگهبانان اطراف) مردانى را كه (زمانى از بزرگان كفار بودند و) آنها را از سيمايشان ميشناسند، صدا ميكنند و ميگويند: ديديد كه جمع آورى (مال و ثروت) و تكبر و غرورتان براى شما سودى نبخشيد؟ (48) آيا اهل بهشت همانها نيستند كه شما (مشركين) سوگند ياد ميكرديد كه رحمت خدا هرگز شامل آنان نخواهد شد؟ (به اهل بهشت خطاب ميرسد) داخل بهشت شويد، هيچ ترس و اندوهى براى شما نخواهد بود (49) اهل دوزخ بهشتيان را صدا ميزنند كه (محبت كنيد) قدرى آب خنك يا از آنچه خدا براى شما روزى داده، به ما احسان كنيد. اهل بهشت مىگويند: خدا آنها را بر كافران حرام كرده است. (50) آنان كه دين و ايمانشان را بازيچه خود قرار دادند (مال و ثروت) و زندگى دنيا آنها را مغرور ساخت و فريبشان داد. امروز ما هم آنها را فراموش ميكنيم، بدانسان كه آنها ديدار چنين روزى را از ياد بردند و آيات ما را دروغ انگاشتند. (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 156