نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 187
سوره- 9- توبه- برائت ، جزء- 10- مدنى، سال- 22- بعثت 129- آيه، 4098- كلمه، 10488- حرف اخطاريست از طرف خدا و فرستاده او براى كسانى از مشركين كه با آنها پيمان و قرارداد بستهايد. (1) (از تاريخ ابلاغ اين اخطار) مدت چهار ماه (فرصت داريد كه) در زمين (آزادانه) بگرديد و بدانيد كه شما قادر بجلوگيرى از عذاب خدا نيستيد و خدا خوار و ذليل كننده كافرانست. (2) و دستور آگهى است از جانب خدا و پيامبر او بر مردم در روز حج اكبر كه خدا و پيامبرش از مشركين بشدت بيزارند. با اينحال اگر توبه و برگشت كنيد، به نفع شماست و اگر سرپيچى و نافرمانى كنيد، بدانيد كه شما قادر بجلوگيرى از عذاب خدا نيستيد و كافران را بعذابى بس دردناك بشارت بده (از روى تحقير). (3) غير از كسانى از مشركين كه با آنها پيمان و قرارداد بستهايد و چيزى از مفاد آن را نقض نكردهاند و كسى را بر عليه شما (تحريك و) پشتيبانى ننمودهاند. پيمان آنها را تا پايان مدتشان محترم بشماريد. مسلما خدا پرهيزكاران را بسيار دوست ميدارد. (4) هنگامى كه ماههاى حرام پايان يافت و مشركين را هر جا يافتيد، بقتل برسانيد. آنها را دستگير كنيد و بمحاصره بيندازيد و بر سر راه آنها كمين كنيد. هر گاه توبه كنند و نماز برپا دارند و زكات بدهند، آنها را رها سازيد. در حقيقت خدا آمرزنده مهربان است. (5) و اگر فردى از مشركين از تو پناه خواست به او پناه بده تا كلام خدا را بشنود. سپس او را بمحل امنش برسان. اين بخاطر آنست كه آنها جماعتى هستند كه نمىدانند. (6)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 187