نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 197
منافقان براى (اغفال و) خشنود كردن شما مؤمنين بنام خدا سوگند ياد ميكنند در صورتى كه اگر ايمان داشتند، سزاوار بود كه خدا و رسول او را از خود خشنود كنند. (62) آيا نميدانند كه هر كس با خدا و پيامبر او بمخالفت برخيزد، دوزخ سزاى اوست و براى هميشه در آن خواهد ماند و اين ذلت و خوارى بسيار بزرگيست. (63) منافقون از آن مىترسند كه خدا سورهاى بفرستد و اسرار نهانى آنها را آشكار سازد. به آنها بگو، اكنون مسخره ميكنيد، از آنچه ميترسيد بطور حتم، خدا به سر شما خواهد آورد. (64) و اگر از آنها بپرسند، چرا مسخره ميكنيد؟ خواهند گفت: ما فقط براى سرگرمى صحبت ميكرديم و جز شوخى نظرى نداشتيم. بگو، آيا خدا و آيات او و پيامبرش را مورد تمسخر قرار ميداديد؟ (65) هيچگونه عذر و بهانهاى نياوريد. شما بعد از ايمان آوردن، كافر شديد و اگر گروهى از شما را (بسبب ساده لوحى و نادانيشان) مورد عفو قرار دهيم، گروهى ديگر را عذاب خواهيم كرد زيرا كه مردمى مجرم و گناهكار هستيد. (66) مردان و زنان منافق همه از يك گروهند. مردم را به اعمال ناپسند ترغيب و از اعمال نيك جلوگيرى ميكنند و دستشان براى بخشش باز نمىشود. آنان خدا را فراموش كردهاند و خدا نيز آنها را بفراموشى مىسپارد. در واقع منافقان افرادى فاسق و بدكارهاند. (67) خدا مردان و زنان منافق و كافران را وعده آتش دوزخ داده است و براى هميشه در آن خواهند ماند. آتش دوزخ براى آنان كافيست. خدا آنان را لعنت كرده و عذاب ابدى براى آنهاست. (68)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 197